اثر افزایش غلظت کلر در آب آبیاری بر میزان بیان ژن apx در گیاه توتون به روش زایموگرام

شوری حاصل از کلر یک عامل محدود کننده در رشد گیاه است. افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی در برابرعوامل اکسید کننده به عنوان یک واکنش تدافعی گیاه درمقابله با تنش محسوب می شود و آنزیم هایی مانند آسکوربات پراکسیداز (apx) از جمله مهم ترین اجزای این سیستم دفاعی است. در این تحقیق اثرات سه غلظت آب آبیاری (7/0، 1/2 و 22/4 میلی مولار کلرید کلسیم) بر روند فعالیت این آنزیم، محتوای مالون دآلدهید (mda)، پروتئین کل برگ و زایموگرام آنزیم apx در گیاه توتون رقم کوکر 347 به ترتیب با روش اسپکتروفتومتری و استفاده از ژل page مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد افزایش غلظت کلرید کلسیم تا 1/2 میلی مولار، با افزایش معنی دار فعالیت آنزیم apx همراه بود؛ اما افزایش غلظت از 1/2 به 22/4 میلی مولار باعث کاهش معنی دار فعالیت این آنزیم شد. نتایج حاصل از اندازه گیری مقادیر mda نشان داد که افزایش غلظت کلرید کلسیم در هر دو سطح 1/2 و 22/4 میلی مولار باعث افزایش معنی دار آن می شود. مقدار پروتئین کل با افزایش غلظت از 7/0 به 1/2 و از 1/2 به 22/4 میلی مولار کلرید کلسیم، به ترتیب روندی صعودی و نزولی را نشان داد؛ هر چند این تغییرات معنی دار نبود. بررسی مقایسه ای زایموگرام آنزیم apx وجود حداقل دو ایزوفرم از این آنزیم را نشان داد، همچنین افزایش شدت باندهای ایجاد شده در تیمار 1/2 و کاهش شدت این باندها برای تیمار 22/4 میلی مولار کلرید کلسیم با سایر داده های بدست آمده در این مطالعه هماهنگ بوده و یافته های حاصل از نتایج اسپکتروفتومتری را نیز تایید کرد.